Jak przebiega sesja neurofeedback

Pierwsze spotkanie

Na początku musimy się spotkać i porozmawiać Spróbujemy ustalić, czy neurofeedback jest w stanie pomóc i jak ta pomoc będzie wyglądała. Omówimy warunki, możliwości i potrzeby. Istotna jest informacja o przyjmowanych lekach (lista) i ewentualne diagnozy neurologiczne, psychiatryczne i opienie psychologiczne.

Badanie QEEG

Przed rozpoczęciem sesji terapeutycznych (lub treningowych dla osób zdrowych) konieczne jest wykonanie badania QEEG (Quantitative Electroencephalography), czyli tzw. analizy ilościowej zapisu EEG. Zebrane w tym badaniu informacje, po analizie, będą stanowić podstawę do opracowania indywidualnego protokołu terapeutycznego. Bez takiego badania "poruszalibyśmy się po omacku" i mogłoby to wyglądać, jak uśmierzanie bólu głowy lekarstwem na zgagę.

Badanie jest całkowicie bezbolesne i nieinwazyjne, odbywa się w pozycji siedzącej, na wygodnym fotelu. Po umieszczeniu na głowie i uszach osoby badanej elektrod terapeuta prosi o odprężenie się lub inne działanie (np. zamknięcie oczu, liczenie w myślach). W tym czasie rejestrowana jest bioelektryczna aktywność mózgu. Czas i konkretne zachowanie w trakcie badania uzależnione jest od potrzeb diagnostycznych i współpracy osoby badanej.

Wszystko to zazwyczaj nie zajmuje więcej niż godzinę. Bezpośrednio po sesji QEEQ możliwe jest jedynie zgrubne omówienie wyników badania. Raport z badania, po przetworzeniu zarejestrowanego sygnału elektroencefalograficznego i jego analizie zostanie przygotowany w ciągu maksymalnie pięciu dni.

Sesja neurofeedback

Sesja terapeutyczna lub treningowa wygląda na początku podobnie, jak badanie QEEG: wygodny fotel, elektrody. Później zaczyna się "zabawa". Na ekranie wyświetlana jest  animacja, gra lub film, a sposób, w jaki działa mózg wpływa na to, co dzieje się na monitorze. W grze następuje postęp i zdobywa się punkty, kiedy umysł działa w sposób, który został ustalony w indywidualnie przygotowanym protokole, który promuje "zachowania pożądane" (np. skupienie, odprężenie, pobudzenie), a hamuje "niepożądane" (np. pobudzenie, wpadanie w apatię). Wykorzystując mechanizm warunkowania operacyjnego neurofeedback umożliwia "uczenie się" mózgu wyboru nagradzanych "właściwych" wzorców zachowań i unikania tych "niewłaściwych".

Efekty

Hans Rosling, Ola Rosling, Anna Rosling Rönnlund "Factfulness"

Terapia i trening neurofeedback "uczy" trwałego i często świadomego regulowania pracy mózgu. Nie jest cudownym środkiem na wszystkie problemy, ale może poprawić umiejętności panowania nad emocjami, ustabilizować nastrój, wzmocnić koncentrację, zredukować skutki stresu, "wypalenia", przeciążenia poznawczego. Pierwsze efekty mogą być widoczne już po kilku sesjach, ale zazwyczaj następuje to po kilkunastu sesjach. Postęp zależy od zaangażowania i motywacji pacjenta, wymaga cierpliwości i systematyczności. Terapia krótsza niż 20 sesji ma niewielki sens.